میلاد جهانبخش – فرار از خودی

پرواز و یادشون دادم خوردم زمین هر بار یه آدم مگه چقدر تمل دارم از هرکی
بخورم زخمر بارم من دیگه دل سنگ می‌شم من دیگه که بد می‌شم نه دیدم تقاص
شم تجربه شد واسه من دیگه برکس پروبال ندم نه دیگه من هی دل من دیدی به
چه کسایی پر و بال دادی حالیشون نمیشه نمکدون شکست ای دل من می‌دونم که
شکستی ولی آروم آروم پرواز کن به سمت آسمون هی دل من دیدی به چه کسایی پر
و بال دادی نون و نمک حالیشون نمی‌شد اصلاً نمکدون شکست دل من می‌دونم
شکستی ولی آروم آروم پرواز کن به سمت آسمون چند بار دیگه باید بخوری زمین
دل من که حالیت بشه چند بار دیگه باید روشونو ببینی دل من حالیت بشه اینا
پشت نقابن و نقاب آدم اینا تو ذاتشون ذات ندارن این آدمای بی‌زاتن بهشون
رو نده نه دل من دل من پرو بال نده بهشون ننه ای دل من دل من دل من دل من
دل من مگه چقدر دیگه طاقت داری دل من دل من