میثم عبداللّهی – کوه

آخه خبر نداری
ازت دلم شکسته
بمون پیشم عزیزم
بمون با من خسته

قرار بوده کنارت
بره دردامو یادم
چه عشق اشتباهی
که با قلبمو دادم

اگه کوهم باشه کم میاره
از آسمون داره غم می‌باره
من اونی ام که همه دلشو گذاشت
و تو اونی شدی که کم می‌ذاره

شب اومد و دلم تو رو میخواست
تو بارون دلم تو رو میخواست
فکرم همش پیش اون چشاست
بیا که دلم روی هواست

بی رحمی ولی امیدمی
با تو کاملم تو نیمه می
من پر غصه م کجایی تو
تویی که نداری هیچ غمی