آکاس – ح سین یا نون

حُِ سينُ ياُ نون
از جمعش برام بخون
بيا تو خوابم بگو
چطور رسيدي به اون

يه رفيق داشتم فقد از تو ميخوند
فهميدت از اينجا رف اينجا نموند
چي نشون دادي دم اخر بهش
كه بهش چسبيد دنيارو كرد ولش
چجوري واسه اون اومدي بچش
اگه ميشه رفيقمو پَس بدش
ميدونم پيشِ توعه خوبه جاشم
دلتنگشمو ميخوام پيشش باشم
مهم ني گرفتن جونم واسه ي ديدارش
واسه هميشه خوابيد شايد تو كني بيدارش
ببينه روتو بريزه اشك بخونه از غمت
مرحمِ كمي بشه براي زخماي تنت
تو چشاش ديدم تورو
پس اروم چيدم تورو
تورو داد به منو خودش پركشيد
وقتي مزه ي غمِ تورو چشيد
ديگه اين دنيا نداشت مزه براش
همه چيشو سره تو گذاش حراج
ولي جز توكه خريداري نداشت
همه دنياشو سره تو زد به پاش

حُِ سينُ ياُ نون
از جمعش برام بخون
بيا تو خوابم بگو
چطور رسيدي به اون

ميخوند ازتوُ جاري ميشد اشكش
با همه خوننده ها فرق داش سبكش
همه ميگن جوون بود نبود حقش
ولي اون داد جون بلكه تو شي سهمش
نميدونم شايد اينجا نبود جاش
برديش تا واسه ديدنت نگه كاش
شايدم ميموند تو از دست ميداد
چون فقد بود منتظره يه نگات
من ميگم قسمتش كردي نگاتو
ارزوش بود كه بره سفر با تو
اخر همسفرش كردي تو سفره اخرش
خريدي اشكاشو از چشم تَرش
جهان با چش! بي چِش! قابلِ درك ني
جانِ جهان! جهان! جانِ ادركني