علیرضا کیا – خودت بودی

تهش حتی نفهمیدم ، چرا با من بدی اصلا؟
تو که قصدت نموندن بود چرا پس اومدی اصلا؟
تهش حتی نفهمیدم کجارو اشتباه رفتم
چرا دور و برت بودم؟ چرا دورم زدی اصلا؟
خودت بودی که این عشقو یه روزی آرزو کردی
خودت بودی که دنیامو یه جایی زیر رو رو کردی
چه خوابای خوشی بودی چه رویاهای دلچسبی
تمومش کن قبول اما، چرا اصلا شروع کردی؟
نه بی برنامه خوش قلب و، نه بی برنامه بد بودی
من از بیراهه می رفتم، تو راهت رو بلد بودی
پر از زخمه دلم اما هنوز جای رفو داره
تمومش کن، عزیز من که دنیا زیر و رو داره
باید بعد از تو برگردم به روزای خودم بودن
به تنهایی سفر کردن تووی عصرای پاییزی
تو اما بعد من حتما یه فصل تازه می سازی
یه جون تازه می گیری ، یه خون تازه می ریزی
خودت بودی که این عشقو یه روزی آرزو کردی
خودت بودی که دنیامو یه جایی زیر رو رو کردی
چه خوابای خوشی بودی چه رویاهای دلچسبی
تمومش کن قبول اما، چرا اصلا شروع کردی؟