امیر علیخانی – اطلس

من ستاره تاریک تو اطلس ناب
آسمون سیاه شده هر دفعه باز
هرجوری خواستی باها را اومدم
تو میخوای منو برداری از سر رات

من ستاره تاریک تو اطلس ناب
چقدر کنار اومدم با مغلطه ها
سر صبح سر گیجه سرده هوا
شمعا روشنه شبا از شرم چشات

یه جاده تاریکم انتها ندارم
آره دیوونتم ولی ادعا ندارم
من انقدر عه چشم تو افتادم که
هیچ ترسی از ارتفاع ندارم

داره میلرزه دستم و سرده نگات
چرا نمیفهمی پره از ترسه صدام
ثانیه ثانیه ترس چشام
بهم میگه بستته دست بکشاا

تنفرم زیاده از کل شهر من
چرا نمیدونی پر غم شده حرفم
هوا تاریک شد یکم مراقبم باش
بسته دیگه دیوونه شب شده برگرد

اطلس ناب یکمی بتاب
تورو میبینمت هرشب من از توی خواب
دلت وسوسه داشت دلم تنگ شده باز
تاریکی وهمِ نورِ اطلس ناب

من ستاره تاریک تو اصلس ناب
آسمون سیاه شده هر دفعه باز
هرجوری خواستی باهات را اومدم
تو میخوای منو برداری از سر را