دانیال مقدم – شیر‌زن

قلبت ياقوته صحراي خور

چشمات الماس دياي نور

يه تمدن موج ميزنه

تو ابريشمه موهات از لاي تور

تو خودت دوردونمي

آتيش پراي ققنوسمي

روشن تر از خورشيدمي

تو منجي و كتاب و استورمي

بزار پا رو زمينو

بكن اين خاكو بهشتش

بيا شير زن خودم باش

بزارم تاج و به عشقت رو سرم

تو بشو بالمو با تو ميپرم

واسه تو قيد زمينو اين جهانو ميزنم

برج ازادي بشه دامن تو

نقش رستم با همه كوهاش پيراهن تو

مثل دماوند فقط بالا بگير تو سرتو

تو بشو ايرانمو ايمانمو كعبه من

تو خودت نماد ايراني

تو شجاعي و نجيبي شيرزني ابرقهرماني

تويي آرامگاه من

تويي كه دليل اين رشادتو تحمل سختي دوراني

چشم من كه فقط محو توِ

تمام دنيامي

اين زمين دره خشمه ، به طبيعت تو زدي پُل

تو فرشته نجاتي ، قشنگه همه چيت خوب

سنبل قدرتي تو بانوي ايراني

يه شير زن با اصالت و وقاري تو بژي كُرد

كُل دنيا تا ابد محو غرورت

شكل گرفته زندگيو ازادي از بعد ظهورت

تو نشون دادي مقدس بودن زن

تو جهان بي حيايي به چه با شكوهه

یه چیزایی تنهایی نمیشه

دوتایی باید حلش کنیم

مثلا این زندگی یه بچست

باید با هم بزرگش کنیم

من ياد ميدم بهش جنگيدنو

تو ياد بده بهش خونه ساختنو

شك نكن همه چي درست ميشه وقتي

شاه با ملكه توي قاب هستنو...