حسام بیحواک – قلب گداخته

از هم گریختیمو آن نازنین اشک را بر خاک ریختیم
جان منو تو تشنه ی پیوند مهر بود
دردا که جان تشنه مان را گداختیم ، گداختیم ، گداختیم
چه دردناک بود جدایی میان من و تو
از هم جدا گشتیمو بدین درد ساختیم ، ساختیم، ساختیم
آن عشق میان من و تو بهار شد
دردا که چنین جوانی ما همچو زغال شد
با آن همه که نیاز من بود به تو
پرهیز عاشقانه ام ناگزیر بود به تو
ای عشق من بارها به سوی تو عاشقانه باز گشتم
غافل از اینکه تو به دیگری عاشق گشتی
دردا که عشق آتشینمان را به آتش انداختیم
دردا که قلبمان را گداختیم
دردا که عشقمان را، خاک کردیم
ای عشق، ای عشق ، ای عشق ، ای عشق