ایمان نولایف و علی احساس و سمیر کیان – گوشواره

دیدمت میون مردم... مثل گل توی خزونی
همه دوس دارن بچینن... تو رو با نامهربونی

سمیر:
رفتی از پیشم چقد زود... دیگه چاره ای نداشتی
کم شدن اشکای چشمام... بابایی تنهام گذاشتی

ایمان :
پیچید عطرت توی صحرا... هنوزم تشنمه بابا
کاشکی برگردی دوباره... آب نمیخوام دیگه بابا

سمیر :
پاهام از بس دویدم ... شده بابا پاره پاره
من و درد آبله... من و جای گوشواره
چشم هر کی که میبینه منو خیلی گریه داره
آسمونم واسه من داره میباره

ایمان :
منم شبیه فاطمه... بعد تو عمر من کمه
یه شب بیا به دیدنم... عشق تو دوای دردمه

سمیر:
منم شبیه فاطمه... بعد تو عمر من کمه
یه شب بیا به دیدنم... عشق تو دوای دردمه