رضا شادنیا – وقتی نیستی

از روز رفتن تو من مثل گلی پژمرده شدم
گلی که افتاده رو خاک منتظر یه قطره آب
دردو غم دوری تو مثل یه بختک رو منه
غداب این ندیدنت این روزا قسمت منه
وقتی نیستی تک و تنهام تو غبار خاطره
پر دردم پر غصم تو به داد من برس
تو نسیم سرد پاییز وقتی بارون میزنه
تو هجوم گریه هام تو به داد من برس
قصه تلخ رفتنت کابوس لحظه هام شده
روزو شبام یکی شدن واسه دوباره دیدنت
هرگز نمیره از سرم یک لحظه اون نگاه تو
بعد یه عمر نبودنت من موندم و چشای تو
وقتی نیستی تک و تنهام تو غبار خاطره
پر دردم پر غصم تو به داد من برس
تو نسیم سرد پاییز وقتی بارون میزنه
تو هجوم گریه هام تو به داد من برس